Οι εργολάβοι που παρέχουν υπηρεσίες στο δήμο, είτε για την αποκομιδή
απορριμάτων είτε για τους καθαρισμούς δασών, είναι εταιρείες που δουλεύουν για
το κέρδος. Δεν έχουν στο σκεπτικό τους να βοηθήσουν το περιβάλλον, ούτε έχουν
κανένα κοινωνικό χαρακτήρα στην εργασία τους.
Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα μεγαλώσει το ποσοστό κέρδους στη
διαδικασία που έχουν αναλάβει να κάνουν.
Αυτή η γενική αρχή στον τομέα των εργολάβων που καθαρίζουν τα δάση, είτε με
προγράμματα της περιφέρειας είτε με προγράμματα του δήμου, είναι και ο λόγος
για τον οποίο βλέπουμε όλοι μας την καταστροφή που γίνεται στα δάση του δήμου
μας.
Ο καθαρισμός των δασών προβλέπει, βάση του νόμου για το σεβασμό του
περιβάλλοντος, το καθάρισμα των κορμών των δέντρων μέχρι ύψος 2 μέτρων, το
κόψιμο των ξερών δέντρων, τον περιορισμό των δασικών θάμνων για να
ξαναέρθουνε σε μία βασική μορφή μικρού θάμνου ή δέντρου και την αποψίλωση
μόνο των ζιζανίων, κοινώς των ξερόχορτων, του κισσού, των βάτων.
Αυτή η διαδικασία είναι μία δύσκολη και ακριβή διαδικασία, καθώς επιβάλει
λεπτομερή δουλειά με το χέρι, άρα έχει μεγάλο κόστος εργασίας, και βέβαια βγάζει
μεγάλο όγκο υπολειμμάτων τα οποία πρέπει μετά να τα μαζέψουν και να τα
απορρίψουν στον κλαδοφάγο.
Αντί για αυτή τη διαδικασία οι εργολάβοι έχουν βρει μία πολύ πιο φθηνή λύση.
Βάζουν ερπυστριοφόρα μηχανήματα και τρακτέρ με συρόμενους καταστροφείς, τα
οποία αλέθουν κυριολεκτικά ό,τι βρούνε μπροστά τους: μαζί με τους θάμνους και
τα χόρτα αλέθουν και αργά ζώα όπως χελώνες και μικρά ερπετά, ενώ ταυτόχρονα
καταστρέφουν και όλες τις φωλιές μέσα στο δάσος.
Αντί αυτή η διαδικασία να βγάζει μεγάλο όγκο απορριμμάτων, τα αλέθει, τα κάνει
τρίμα ξύλου και τα αφήνει μέσα στο δάσος. Αυτά με τη σειρά τους ξεραίνονται,
γίνονται καύσιμη ύλη και ταυτόχρονα σε περίπτωση δυνατής βροχής γίνονται
φερτά υλικά τα οποία βουλώνουνε ρέματα, αγωγούς και οποιοδήποτε άλλο
αντιπλημμυρικό έργο.
Παράλληλα, οι ίδιοι οι καταστροφείς αλλά και τα ερπυστριοφόρα ή 4×4 τρακτέρ
που τα σέρνουν σκάβουν κυριολεκτικά το έδαφος με αποτέλεσμα να δημιουργούν
τόνους λάσπης σε περίπτωση βροχής, η οποία και αυτή με τη σειρά της
μεταφέρεται στις κοίτες ρεμάτων, σε αγωγούς αντιπλημμυρικών έργων,
βουλώνοντας και δημιουργώντας πλημμυρικά φαινόμενα.
Βέβαια με αυτή τη μέθοδο ο εργολάβος εξασφαλίζει υπέρ- κέρδη καθώς
πληρώνεται για εργασία πολλών ενώ εφαρμόζει εργασία μόνο του χειριστή του
τρακτέρ, της μπουλντόζας και τα έξοδα αυτού. Ενώ ταυτόχρονα απαλλάσσεται και
από τη διαδικασία συλλογής και ορθής απόθεσης των υπολειμμάτων. Έτσι και σε αυτή την περίπτωση δημιουργεί υπερκέρδη που γεμίζουν τις τσέπες του.
Ενώ από την άλλη μεριά αφήνει πίσω του καταστροφή και υποβάθμιση του φυσικού
περιβάλλοντος.
Υπάρχει άλλος δρόμος, όπως και πιο παλιά τα δασαρχεία θα έπρεπε να είχανε
στρατιές δασεργατών, υπό την επίβλεψη επιστημόνων του δάσους, δασολόγους και
γεωπόνους, αλλά και οι ίδιοι δήμοι θα έπρεπε να είχανε μόνιμο προσωπικό και να
καθαρίζανε πάλι υπό την επίβλεψη επιστημόνων, σωστά, τα πάρκα, τα άλση και
δάση της περιοχής.
Βέβαια αυτή η διαδικασία δεν θεωρεί το δάσος εμπόρευμα, δεν δημιουργεί
υπερκέρδη για τους εργολάβους και τις εταιρείες τους, αλλά παράγει κοινωνικό
έργο μέσω ενός μεγάλου κράτους το οποίο αντιτίθεται στην πολιτική της
κυβέρνησης και της ευρωπαϊκής ένωσης.
Οι πολίτες, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι σύλλογοι προστασίας των δασών, οι
σύνδεσμοι προστασίας της Πεντέλης, της Πάρνηθας και ο απλός κόσμος πρέπει να
μπλοκάρουν στην πράξη τους εργολάβους που καταστρέφουν και υποβαθμίζουν το
περιβάλλον όπου θα μεγαλώσουν αυτοί και τα παιδιά τους και να πετύχουνε σωστή
διαχείριση του δάσους με έργα και υποδομές που θα εμποδίζουν και θα φρενάρουν
τις πυρκαγιές ενώ ταυτόχρονα θα αντιλαμβάνονται το δάσος ως οικοσύστημα και
όχι πεδίο παραγωγής κέρδους.
Λαϊκή Συσπείρωση Δήμου Διονύσου
Άγιος Στέφανος 30/07/2024